In verbindende communicatie is één van de uitgangspunten dat je zelf verantwoordelijk bent voor je gevoel. Maar wat houdt dat eigenlijk in: verantwoordelijk zijn voor je gevoel?
Gevoelens als signalen
Gevoelens kun je zien als signalen. Voel je je goed en ervaar je prettige gevoelens dan zit je op de goede weg. Je doet dingen waar je blij en gelukkig van wordt, dingen die bij je passen. Ervaar je onprettige gevoelens, zoals frustratie, boosheid of pijn. Dan kun je dat opvatten als een signaal dat bijsturing nodig is. Wat je aan het doen bent maakt je op enige wijze ongelukkig, het vervult je behoeften niet. Belangrijk is dat die bijsturing van jou dient te komen, niet van een ander.
Verschuil je niet achter een ander
Wanneer je onprettige gevoelens ervaart is het goed erbij stil te staan waardoor het komt dat je je zo voelt. En het is de kunst om je niet te laten verleiden om te denken:
Ik voel me [vul gevoel in] omdat [vul naam van andere persoon in] dit [vul actie in] (niet) heeft gedaan.
De bedoeling is dat door je niet te verschuilen achter de acties van een ander je naar je onderliggende behoeften kunt kijken. Behoeften waaraan hoogst waarschijnlijk niet voldaan is. Dat is waar dat nare gevoel vandaan komt. Als je duidelijk hebt aan welke behoeften er niet voldaan is kun je bedenken hoe je er in het vervolg voor kunt zorgen hoe je wel, of meer dan nu het geval is, aan die behoeften kunt voldoen.
Verantwoordelijkheid nemen is…
Volgens de Van Dale betekent verantwoordelijkheid onder andere: grote zorg en toewijding die voor iets vereist zijn. En in het geval van verantwoordelijkheid nemen voor je gevoelens zijn grote zorg en toewijding wel van toepassing.
Verantwoordelijkheid nemen voor je gevoel vraagt om zelfonderzoek. Misschien ook durf om bepaalde situaties onder ogen te zijn en een flinke dosis empathie voor jezelf en je acties.
Neem jij verantwoordelijkheid voor je gevoelens?
Misschien vind je dit ook interessant: In verbinding blijven met een jakhals