• Wat maken we een drama!

    Dit weekend keek ik een serie en zag dat communiceren op een niet verbindende manier vooral zorgt voor veel drama. En dat drama vooral zit in onvermogen goed te communiceren over wat we ten diepste willen en voelen.

  • Quasi-gevoelens

    Quasi-gevoelens zijn woorden die in het dagelijks leven veel gebruikt worden om een gevoel uit te drukken, terwijl ze dat niet doen. We betrekken er acties van anderen bij. Vaak zijn het woorden die de zeggenschap over je eigen leven uit handen geven aan personen buiten jezelf.

  • Oordelen en zelfverwijt

    Pfoe ik merk dat ik deze week bij het schrijven van een nieuwe blog me vooral situaties voor de geest haal van dingen die ik in communicatie graag anders had willen doen. En dat kan hartstikke goed zijn in het kader van groei en leren, maar ik merk dat ik een beetje blijf steken in het oordeel of verwachting dat ik het beter had moeten doen.Zo vind ik dat ik in bepaalde situaties minder oordelend had kunnen zijn, of minder eisen had kunnen stellen bij het stellen van een vraag. Om het compleet te maken gooi ik er ook nog wat zelfverwijt tegen aan. Want waarom lukt het niet de…

  • Taal, oordelen en verantwoordelijkheid

    Marshall Rosenberg- de grondlegger van geweldloze, of verbindende communicatie – gebruikt de term levensvervreemdende communicatie om communicatie aan te duiden die bijdraagt aan gewelddadig gedrag naar onszelf of anderen. Iets anders gezegd: communicatie die ons ervan weerhoudt met mededogen naar onszelf of anderen te kijken. Levensvervreemdende taal zorgt er ook voor dat we weinig keuzevrijheid ervaren. Hij onderscheidt een aantal vormen: moralistische oordelen, vergelijkingen maken en verantwoordelijkheid ontkennen. Deze vormen van communicatie zorgen er voor dat we niet verder kunnen kijken dan goed en fout, oordelen en hokjes. Het zorgt er voor dat we afgesneden raken van mensen met andere ideeën dan de onze en ook met onszelf. Moralistische oordelen…

  • Huiswerk maken

    In de comments van het vorige bericht geeft een lezer aan dat hij meestal vrij direct en spontaan reageert op situaties: “dus zonder eerst stil te staan om te begrijpen waar het precies omgaat”. Ik denk dat meer mensen, ikzelf incluis, dat wel kunnen herkennen. Het steeds terugkerende pleidooi om stil te staan bij je gevoel en behoefte is denk ik niet voor niks terugkerend. En is ook niet alleen voorbehouden aan het model van verbindende communicatie. Er zijn meerdere methodes die ervoor pleiten om van tijd tot tijd wat zelfonderzoek te doen. Huiswerk? Ik vergelijk het stilstaan bij je gevoel en behoefte maar even met je huiswerk maken. Door…

  • Een oordeel heeft een voordeel

    In een eerdere blog beschreef ik het model van geweldloze communicatie. Wanneer je het model volgt geef je eerst een beschrijving van de situatie die je wilt bespreken, gevolgd door de gevoelens en behoeften die deze situatie met zich mee bracht, eindigend met een verzoek. In deze beschrijving van het model lijkt geen ruimte te zijn voor oordelen. Maar….. Waar zit dat voordeel? Verbindende communicatie wil recht doen aan alles wat er in je leeft, en dat kunnen ook best oordelen zijn. Een oordeel zegt iets over wat je vindt. En dat is meteen het voordeel. Het is een uiting die iets zegt over je gevoel of wat je nodig…

  • De “ja” achter een “nee”

    Het komt vast wel eens voor dat je iemand iets vraagt en dat de ander niet aan dat verzoek kan of wil voldoen. In dat geval zal diegene dus nee zeggen op je verzoek. Of, dat jou iets gevraagd wordt waarvan je denkt; “Nee, daar heb ik niet zo’n zin in op dit moment” en zeg je nee op het verzoek. Het is ontzettend leerzaam om je bewust te zijn van wat er tegenover de nee staat. Wat je ja achter je nee is. Het idee hierbij is dat iemand meestal een goede reden heeft om nee te zeggen tegen een verzoek. En die goede reden is doorgaans iets waar…

  • Reageren op een negatieve boodschap

    Soms heb ik de neiging om in situaties waarin iets wordt gezegd waardoor ik geprikkeld raak te reageren met een verdediging: “Ja maar…” of zelfverwijt: “Dit heb ik ook niet handig gedaan…”. Het gaat dan om uitspraken waar ik het helemaal niet mee eens ben, of waarin ik het gezegde als negatief ervaar. Ik merkte wel dat dit niet heel constructief is, en soms ook extra negativiteit oplevert. Van mijn moeder moest ik vroeger tot 10 tellen voordat ik dan iets zei, maar dat is me nooit echt gelukt. Inmiddels heb ik een nieuwe manier geleerd die helpt om de zaken wat meer in perspectief te zien. Als het me…