Misschien heb je wel eens gehoord van de zin “Wat je aandacht geeft groeit”. Of de wijsheid dat er in het nu meestal geen probleem is. En dat problemen ontstaan bij het denken aan een voorbije of mogelijk toekomstige situatie. Aandacht voor moeilijkheden… Meestal slaap ik heel goed maar van de week lag ik slapeloos in bed na te denken over iets dat ik wilde doen voor een opleiding die ik volg. Met name tijd vinden voor de uitvoering leek me lastig en zag ik somber in. Toen ik dat “probleem” had opgelost in mijn hoofd ging ik vrolijk verder denken over andere dingen. Onder andere over een situatie die…
-
-
Teleurstelling
Ken je dat gevoel? Dat je ergens lang of hard aan gewerkt hebt en op het moment dat je denkt “Hoera, het is klaar!” Blijkt dat helemaal niet zo te zijn. Dat gevoel had ik deze week, op mijn werk.En wel bij de oplevering van een technisch systeem. Daar werken we al vrij lang aan en aan het begin van deze week zag het er allemaal goed uit. Ik had hoopvolle gedachten: Zouden we het systeem dan nu toch echt kunnen vrijgeven? Zouden we nu eindelijk kunnen profiteren van ons lange werk?We keken de eerder geschreven factsheet nog eens door op onduidelijkheden, maakten de rest van de communicatie in orde….…
-
Terugkijken op een verrijkend jaar
Op 31 december 2021 schreef ik dat ik 2022 net zoals voorgaande jaren een thema wilde geven. En dat ik voor 2022 koos voor verrijken. Hoe heeft dat uitgepakt? Wel verrijkend is een ja Ik heb een aantal dingen gedaan die mijn interesse hadden, maar die ik denk ik anders niet gedaan zou hebben. Of in elk geval met veel meer terughoudendheid en wikken-en-wegen gedaan zou hebben als ik niet had besloten om dingen te doen die mij zouden verrijken. Hiermee bedoel ik trouwens niet zozeer verrijken in materiele zin, maar vooral in de zin van leren en ervaringen en dergelijke. Dus als ik iets tegenkwam waarvan ik dacht dat…
-
Balanceren met behoeften
Het is bijna Kerstmis. Een feest dat door veel mensen wordt gevierd. Het zorgt bij sommige mensen voor een goed gevoel. Die voelen zich bijvoorbeeld hoopvol of dankbaar. Maar het is ook een feest dat bij sommige mensen onrust en afkeer veroorzaakt. Hoe komt dat? Ik denk dat er met Kerstmis sprake is van hooggespannen verwachtingen over hoe het feest zou moeten verlopen. Een beeld dat je in reclames veel ziet is dat van families die gezellig met elkaar een grote maaltijd voorbereiden en die gezellig nuttigen. Dit is een overtuiging die breed lijkt te leven in onze samenleving. Maar de werkelijkheid is natuurlijk weerbarstiger. Misschien heb je niet zo…
-
Empathie of sympathie?
Empathie is niet hetzelfde als sympathie. Empathie is het vermogen je in te leven in een ander. Je voelt medeleven, zonder medelijden. Je bent met je volle aandacht bij wat er in een ander leeft. En je laat je eigen ideeën en gevoelens even voor wat ze zijn. Het kan erg lastig zijn om empathisch naar iemand te luisteren. Zeker als je je erg betrokken voelt bij de ander en diegene vertelt over iets pijnlijks. Je kunt dan gemakkelijk en bijna ongemerkt overstappen op sympathie. Sympathie Bij sympathie ben je niet meer bij het verhaal van de ander, maar bij de gevoelens die het verhaal van de ander bij je…
-
Verantwoordelijk zijn voor je gevoel
In verbindende communicatie is één van de uitgangspunten dat je zelf verantwoordelijk bent voor je gevoel. Maar wat houdt dat eigenlijk in: verantwoordelijk zijn voor je gevoel? Gevoelens als signalen Gevoelens kun je zien als signalen. Voel je je goed en ervaar je prettige gevoelens dan zit je op de goede weg. Je doet dingen waar je blij en gelukkig van wordt, dingen die bij je passen. Ervaar je onprettige gevoelens, zoals frustratie, boosheid of pijn. Dan kun je dat opvatten als een signaal dat bijsturing nodig is. Wat je aan het doen bent maakt je op enige wijze ongelukkig, het vervult je behoeften niet. Belangrijk is dat die bijsturing…
-
Verbindende communicatie oefenen
Met het zelf beoefenen van verbindende communicatie voel ik me soms gespannen om dingen op een verbindende manier proberen te zeggen. Ik zou het namelijk graag meteen goed doen, om zo een perfect voorbeeld te zijn van deze mooie manier van communiceren. En voel dan een lichte vorm van angst deze norm niet te halen. Natuurlijk snap ik ook wel dat dit streven (perfect uitvoeren van verbindende communicatie) onhaalbaar is. En ook dat het mogelijk is dat ik een van de weinigen ben die dit van mij verlangd. Dat de rest van de wereld begrip heeft voor mijn oefening naar “beter”, of er gewoon niet zo op gefocust is. Oefenen…
-
Verbinding: wat is dat eigenlijk?
Dit hele blog gaat over verbindende communicatie, maar wat is verbinding eigenlijk? De Amerikaanse Dr. Cindy Bigbie– jarenlang beoefenaar en docent Verbindende commuincatie- benoemt verbinding in een van haar podcasts als volgt: Connection is the ease and flow that occurs within you and between people when they experience being seen, heard and valued. ofwel Verbinding is het gemak dat je ervaart in jezelf en in het contact met anderen dat ontstaat wanneer iedereen zich gezien, gehoord en gewaardeerd voelt. Hoe kun je die verbinding ervaren? Er zijn weinig dingen die prettiger voelen dan het gevoel van volledige verbinding en acceptatie. Het loont echt de moeite om uit te zoeken wanneer…
-
Gedachtes over spelen
In verbindende communicatie wordt vrije wil en spelen belangrijk gevonden. Een uitspraak van de grondlegger van verbindende communicatie, Marshall Rosenberg is: Never do anything that isn’t play – Doe nooit iets dat geen spelen is Spelen: heerlijk en onmogelijk? Alleen maar spelen: voor mij klinkt dat heerlijk en onmogelijk tegelijk. Heerlijk omdat ik behoefte heb aan vrijheid, lichtheid en plezier. Dat zijn woorden die ik associeer met spelen. Onmogelijk omdat ik het idee heb dat er altijd wel zaken in het leven zullen zijn die gewoon niet zo leuk zijn en die ik niet kan rijmen met spelen. Zoals ziekte of andere verdrietige situaties – of iets gewoons als boodschappen…
-
Moeten of willen
Soms heb je je voorgenomen iets te doen, maar dreigt het voornemen niet te slagen. Een blog schrijven bijvoorbeeld. Ik was deze week met een aantal andere dingen bezig waardoor het schrijven van een blog er bijna niet van kwam. Het zag me dwars en ik kreeg een beklemmend gevoel: “Wat nou als ik deze week geen stukje schijf, als het niet lukt iets te bedenken? Dat kan toch niet?” En toen dacht de Verbindende Communicator in mij: Moet je een blog schrijven, of wil je een blog schrijven? Ha, gaf ik mezelf als antwoord terug: ik moet helemaal niks! Wat gebeurt er als ik geen blog zou schrijven? Helemaal…