Afgelopen periode ben ik aan een nieuw project begonnen op mijn werk. We hanteren een werkmethode waarmee ik nog onbekend was. Ook privé ben ik met allerlei kleine nieuwe dingen bezig. Dat ervaar ik voornamelijk als leuk. Ik krijg er energie van en ben benieuwd naar wat het mij en mijn omgeving gaat opleveren. Het zorgde er ook voor dat de afgelopen week het woord durf bij me op kwam. En ik vroeg me af: wat is dat eigenlijk voor iets. Is het een gevoel, een behoefte, geen van tweeën?
En?
In de diverse lijsten met gevoelens die ik ken zie ik durf niet terug. Ook in de opsommingen met behoeften zie ik het niet staan.
In het online woordenboek van Van Dale lees ik:
durf (de; m) 1moed
dur·ven (durfde, heeft gedurfd) 1de moed hebben
En op ensie.nl zie ik
durf – Zelfstandig naamwoord
1. het vermogen om moed te tonen
♢ Heb jij de durf om het anders te doen.
2. iets kunnen doen wat nuttig is maar ook gevaarlijk
♢ Hij had de durf om tegen zijn baas te zeggen dat het werk te zwaar en te gevaarlijk is.
Mmm, moed komt -net als durf- niet voor in de lijsten gevoelens en behoeften. Volgens de laatste definitie is het iets dat tweestrijd oplevert: iets kunnen doen wat nuttig is maar ook gevaarlijk. Met mijn verbindende communicatiebril op herken ik dat, je kunt tegenstrijdige behoeften ervaren.
Tijd voor wat vrije associatie. De grondlegger van geweldloze communicatie – zoals verbindende communicatie ook heet- Marshall B. Rosenberg had de overtuiging dat het vervullen van een behoefte de drijfveer is bij alles wat we doen, of laten.
Ah, weer die behoefte?!
Als je iets niet doet, niet wilt, niet durft is het nuttig te bedenken wat het is dat je tegenhoudt. En dan bedoel ik welke behoefte je tegenhoudt. Je doet/wilt/durft iets niet, bijvoorbeeld omdat je behoefte aan veiligheid, bevestiging, gemak of zekerheid groter is dan de behoefte aan groei, ontdekken, zelfexpressie. Om maar wat mogelijkheden te noemen.
Grote kans dat je het beantwoorden van de vraag “Wat houdt je tegen?” in eerste instantie start met een opsomming dit soort zaken: geen ervaring, geen tijd, geen geld, geen goede spullen enzovoorts. Je begint met het benoemen van een tekort. Wat er mogelijkerwijs ook wel is, maar meestal is dat niet de échte reden om iets niet of wel te doen. Die zaken kunnen meestal wel opgelost worden als je zou willen.
Bij jezelf nagaan welke behoeftes er in jou om voorrang strijden kan veel duidelijkheid geven. Het is helemaal niet raar om op bepaalde momenten de behoefte om je lekker veilig te voelen (in je comfortzone) voorrang te geven en op bepaalde momenten behoefte aan groei voorrang te geven. En vol goede moed uit de comfortzone te stappen.
Het is nuttig om in te zien dat één bepaalde situatie verschillende gevoelens en behoeften kan veroorzaken. En dat die soms tegenstrijdig aan elkaar zijn en dat dit heel gewoon en menselijk is. Soms zal de uitkomst zijn om iets te laten, en soms om iets te doen. Maar met durf lijkt dat toch weinig te maken te hebben. Hoewel ik daarover alleen met zekerheid kan zeggen dat het een zelfstandig naamwoord is!
Weet jij wat je weerhoudt om iets te doen?
Dit vind je misschien ook interessant: Ik voel me..