Ik ben zeer bekend met de uitdrukking “Dan máák je maar zin.” Een uitdrukking die geen blijk geeft van empathie. Het geeft vooral aan dat iemand heeft bedacht dat iets op een bepaalde manier, op een bepaald moment moet gebeuren. Niks mee te maken dat je daar geen zin, tijd of behoefte aan hebt, het zal gebeuren, op dat tijdstip, en je doet mee of je nou wil of niet. Inmiddels heb ik de overtuiging dat de gedachte dan maak je maar zin niet bijdraagt aan een fijn leven.
Sterker, ik zie er een mooi voorbeeld in van het tegenovergestelde van verbindende communicatie. Het geeft geen ruimte voor wat er leeft. Er bestaat een meer verbindende manier om iets te doen, of juist te laten waarvan jijzelf of iemand anders heeft bedacht dat het moet.
Gewoon doen – minst verbindende optie
Je kunt de (zelf-)opgelegde taak uitvoeren met de gedachte “dan is dat maar gedaan”, of “dit levert het minst gedoe” op. Dit is de minst verbindende manier om iets te doen. Waarschijnlijk voel je er ook weerstand bij. Het zal je weinig positiefs opleveren en je misschien zelfs je goede humeur kosten.
Stilstaan bij wat er leeft – verbindende optie
Als het gaat om een taak die je jezelf hebt opgelegd en die je nu niet wilt uitvoeren kunt je jezelf afvragen: Hoe het komt dat je vind dat dit (nu) moet gebeuren. Welke behoeften zitten daarachter?
Het kan ook verhelderend zijn om ook uit te zoeken of er overtuigingen meespelen die maken dat je het idee hebt iets te moeten. Bijvoorbeeld de rommel in de voortuin moeten opruimen, omdat je bang bent dat de buren er anders iets van vinden. En niet omdat je zelf last ervaart van de stapel stenen in de tuin. Dan heb je wat de buren misschien denken wellicht een grotere rol toebedeeld dan je eigen behoeften op dat moment.
Vraag je ook af wat je op dit moment tegenhoud om de taak uit te voeren. Kost het je teveel tijd en/of energie, heb je nu meer behoefte aan iets anders? Misschien kan de taak op een ander moment uit gevoerd worden.
Behoeften duidelijk – en dan
Als je helder hebt wat er aan behoeften en overtuigingen in je leeft omtrent deze taak neem je een beslissing. Misschien vind je de mening van de buren vandaag heel belangrijk. Wat er misschien voor zorgt dat je na overpeinzing met volle overtuiging in de tuin aan de slag gaat. Of misschien besluit je om vandaag een film te kijken. En wanneer het beter weer is lekker in de tuin aan de slag te gaan. Of ben je je bewust geworden van de weerstand die je voelde. Weestand omdat je eigenlijk nog niet weet wat je met de stapel stenen aan moet: afvoeren, op marktplaats zetten? Of misschien had je gewoon even pauze nodig in je klusdag.
Als het gaat om een taak waarvan een ander graag je medewerking heeft stel je vragen aan die ander. Bijvoorbeeld wat maakt dat het uitvoeren van de taak voor diegene belangrijk is. En dat afwegen tegen je eigen behoeften.
Door bij jezelf stil te staan kom je tot inzichten in je beweegredenen. Als je die kent kun je een beslissing nemen die voor jou passend is. Je besluit is dan gebaseerd op je huidige behoeften en niet op iets dat zou moeten. Misschien is het aanvankelijke gevoel van iets moeten zelfs in willen veranderd.
Doe jij weleens iets met tegenzin?
Misschien vind je dit ook interessant: Achter je irritatie zit… – Via verbinding