In Achter je irritatie zit… schrijf ik over hoe je minder positieve ervaringen kunt gebruiken om na te gaan welke onvervulde behoeften ervoor zorgden dat de ervaring voor jou als minder positief werd ervaren. De gedachte daarbij is dat je die wetenschap kunt inzetten om een volgende keer misschien anders met de situatie om te gaan. En/of ervoor kunt zorgen dat je het vervullen van die behoeften in de toekomst meer voorrang geeft. Een positieve ervaring heeft dit bewustzijns-element natuurlijk ook in zich.Immers een lekker gevoel wil je niet eenmalig, maar graag zo veel mogelijk ervaren. Dus het is handig te weten wat je blij maakt. Deze behoeften werden vervuld…

In de vorige blog schreef ik dat ik het woord durf niet terug zag in de diverse lijsten met gevoelens en behoeften die ik ken van verbindende communicatie. En ook dat ik moed niet terug zag. Tussen het moment van schrijven van de vorige blog en het schrijven van deze blog had ik een afspraak met een verbindende communicatie-maatje. En terwijl we zaten te praten viel haar oog op de behoeftenlijst die ze van Hester Macrander had gekregen.En wat stond daar, onder het thema vervulling? Juist: moed! Moed blijkt een behoefte Mmm, moed kan gezien worden als een behoefte. Oké, deze ontdekking voelt wat ongemakkelijk, want hoe zit het dán?…

Afgelopen periode ben ik aan een nieuw project begonnen op mijn werk. We hanteren een werkmethode waarmee ik nog onbekend was. Ook privé ben ik met allerlei kleine nieuwe dingen bezig. Dat ervaar ik voornamelijk als leuk. Ik krijg er energie van en ben benieuwd naar wat het mij en mijn omgeving gaat opleveren. Het zorgde er ook voor dat de afgelopen week het woord durf bij me op kwam. En ik vroeg me af: wat is dat eigenlijk voor iets. Is het een gevoel, een behoefte, geen van tweeën? En? In de diverse lijsten met gevoelens die ik ken zie ik durf niet terug. Ook in de opsommingen met…

Helaas, ik ben ziek en heb geen energie om een stukje te verzinnen. Dat toch even wat opschrijf is om mijn behoeften aan consistentie, helderheid en respect naar lezers te vervullen. Nu die vervuld zijn ga ik me ten volle concentreren op een van de basisbehoeften: gezondheid.

Ergens deze week hoorde ik mezelf denken” Ik voel me gedwongen om…”. Aha! dacht ik toen ik dit merkte. “Ik voel me gedwongen” is een quasi-gevoel! Ik verbind een gevoel dat ik heb aan een actie van iemand anders. De actie van iemand geeft me geen gevoel, het maakt wel iets mij me los, maar het gevoel is alleen van mij, dat is niet de schuld van de actie van de ander. En daarbij: volgens verbindende communicatie kan niks of niemand kan me dwingen, alles wat ik doe is om te voldoen aan een behoefte. Maar zo voelt het niet! Misschien heb ik die achterliggende behoefte niet helemaal helder? Wat…

De afgelopen blogjes vormen samen een uitleg over het voeren van een empathisch gesprek. Het schrijven ervan heeft me weer meer bewust gemaakt van wat het voeren van een empathisch gesprek ook al weer is. En dat het in theorie vrij simpel is; gewoon luisteren en bedenken wat je wil bereiken met wat je gaat zeggen voor je je mond opent. Met als voordeel dat gewoon luisteren je ontslaat van het bedenken van oplossingen en slimme adviezen. Je hoeft alleen in te gaan op de gevoelens en behoeften die je denkt te bespeuren, net zo lang tot de spreker aangeeft dat er genoeg geluisterd is. Ja, dat klinkt eenvoudig, maar…