Behoeften,  Overtuigingen

Beleefd luisteren of onderbreken?

Iemand uit laten praten wordt gezien als beleefd. Maar hoe beleefd is het om iemand te laten praten wanneer je de draad van het verhaal kwijt bent, of wanneer je het uitgesprokene niet zo interessant (meer) vindt?


Iemand onderbreken vinden we vaak moeilijk

Over het algemeen geldt dat we het heel moeilijk vinden om iemand te onderbreken. Dat is jammer want zo ontstaat er een schijn van verbondenheid. In theorie is er dan een spreker en een luisteraar. Maar de luisteraar luistert niet (meer) naar de spreker, maar zijn eigen gedachten. “Ah dit stokpaardje weer“, of “Als ze maar gauw uitgepraat is, dan kan ik weer verder.”
Ik denk dat de spreker in de meeste gevallen ook wel voelt dat er geen echt contract meer is, waardoor de verbinding helemaal weg valt en het samenzijn een soort toneelstukje wordt.


Hoe kun je dit voorkomen?

Hoe kun je voorkomen dat je in zo’n situatie terecht komt? In Walk your talk: Tools en theories to help share Nonviolent Communication beschrijft Liv Larsson de volgende oefening:

  1. Stel je een situatie voor waarin je de ander zou willen onderbreken.
    Wat hoor je de ander zeggen, en op welke manier?

  2. Wat voel je bij de gedachte iemand in die situatie te onderbreken?

  3. Welke behoeften worden er niet vervuld wanneer je blijft luisteren zonder te onderbreken

  4. Welke behoeften van jou zouden vervuld kunnen worden wanneer je de spreker zou onderbreken?

  5. Over welke behoeften maak je je zorgen dat ze niet worden niet vervuld wanneer je de spreker zou onderbreken?

  6. Welke behoeften denk jij dat de spreker probeert te vervullen door te praten?

  7. Welke behoeften van de spreker zou je mogelijk vervullen door te onderbreken?

  8. Welke behoefte van de spreker worden niet, of in mindere mate vervuld als je onderbreekt?

Stel je eens voor dat je de spreker onderbreekt door te gissen naar de behoeften die de ander probeert te vervullen door te praten over dit onderwerp: “Ik wil je graag begrijpen, zeg je dit omdat je graag wil dat er iets veranderd?”

Of door je eigen behoeften te benoemen: “Ik voel me ongemakkelijk. Ik begrijp dat dit belangrijk voor je is. Maar ik zou nu graag over X willen praten, vind je het goed als we ons daarop concentreren?

  1. Welke gevoelens en behoeften maken deze opties bij je los?

  2. Wat kan je hiervan leren als het gaat om het onderbreken van iemand?


Wat doe jij als je geen verbinding meer voelt met een spreker?

Misschien vind je dit ook interessant: Verbinding: wat is dat eigenlijk?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *