Iedereen maakt het meerdere keren in zijn leven mee: afscheid nemen. Je beseft dat een baan of een andere activiteit, niet meer bij je past en je besluit daar uiting aan te geven door ermee te stoppen. Let wel: ik heb het over een zelfgekozen afscheid van een activiteit. Het kan in de verwerking van het afscheid best uitmaken of je zelf ergens voor hebt gekozen, of dat er een beslissing voor je is gemaakt waarnaar je je te schikken hebt. En ik doel in dit stukje ook niet op afscheid nemen van een dierbare.
Oké, zelfgekozen afscheid nemen dus van een baan, of andere activiteit. Ook deze lichte vorm van afscheid nemen kan gepaard gaan met een scala aan gevoelens. Prettige en minder prettige.
Zelf ga ik binnenkort van baan veranderen en verschillende gevoelens hebben de revue gepasseerd.
Gevoelens rond afscheid nemen
Een greep uit de minder prettige gevoelens.
Zo voelde ik me zenuwachtig omdat ik graag wilde dat mijn keuze begrepen wordt.
Verdrietig omdat ik straks niet meer bij de groep die ik ga verlaten hoor. En onrustig omdat ik graag rekening wil houden met mijn oude werkgever en collega’s aan de ene kant, maar ook met mijn eigen wensen. En tenslotte ongemakkelijk omdat ik in deze situatie wil berusten, maar nog niet zover ben. en wil het wel graag op een mooie manier wil afsluiten.
Aan de andere kant van het spectrum voel ik me hoopvol omdat ik wel zin heb ik een nieuw avontuur. Energiek voel ik me ook omdat ik denk dat de nieuwe baan heel goed bij me past en dat wil ik graag uitproberen. Ik heb ook behoefte aan voortgang, ik kan niet wachten tot ik daar aan de slag kan. Tenslotte heb ik nu wat dagen vrij en dat geeft me een heel lekker vrij gevoel.
Hoe beleef jij afscheid nemen van iets?
Misschien vind je dit ook interessant: Rouwen, zelf-vergeving en groei