Verbindende communicatie wordt ook geweldloze communicatie genoemd. Geweldloze communicatie is een manier van communiceren ontwikkeld door Marshall Rosenberg. Het gaat uit van gelijkwaardigheid en ziet behoeften als drijfveer van alles dat we als mensen doen.
Het model van geweldloze communicatie kent vier elementen, die je kunt zien als stappen die je kunt zetten in een gesprek.
De elementen zijn:
Waarneming
Gevoel
Behoefte
Verzoek
Deze vier elementen hebben een Ik en een jij kant, dat ziet er zo uit:
Ik | Jij | |
Mezelf eerlijk uiten | Empatisch luisteren | |
Zonder te beschuldigen of kritiek te leveren | Naar jou, zonder kritiek of schuld te horen | |
Spreek uit wat ik waarneem, bijvoorbeeld: Als ik zie/hoor/merk dat | Waarneming | Spreek uit wat jij waarneemt, bijvoorbeeld: Als jij ziet/hoort/merkt dat? |
Spreek uit wat ik voel, bijvoorbeeld: Voel ik me | Gevoel | Spreek uit wat jij voelt, bijvoorbeeld: Voel je je |
Spreek uit waar ik behoefte aan heb, bijvoorbeeld: Omdat ik behoefte heb aan | Behoefte | Spreek uit waar jij behoefte aan hebt, bijvoorbeeld: Omdat je behoefte hebt aan? |
Spreek mijn verzoek uit, bijvoorbeeld: Hoe is dat voor jou om te horen? | Verzoek | Spreek jij je verzoek uit, bijvoorbeeld: En zou je willen dat ….? |
Het model is zo opgebouwd dat je met beide routes in verbinding blijft met jezelf en de ander. Dus wat je ook kiest, de 4 elementen helpen je de juiste stappen te zetten om zonder oordelen een gesprek te kunnen voeren, waarbij ruimte is voor beide partijen.
Deze blogs zijn misschien een goed begin:
Hoe kun je het model van verbindende communicatie inzetten? – Via verbinding
Quasi-gevoelens – Via verbinding
De giraffe en de jakhals – Via verbinding