Het is bijna Kerstmis. Een feest dat door veel mensen wordt gevierd. Het zorgt bij sommige mensen voor een goed gevoel. Die voelen zich bijvoorbeeld hoopvol of dankbaar. Maar het is ook een feest dat bij sommige mensen onrust en afkeer veroorzaakt.
Hoe komt dat?
Ik denk dat er met Kerstmis sprake is van hooggespannen verwachtingen over hoe het feest zou moeten verlopen. Een beeld dat je in reclames veel ziet is dat van families die gezellig met elkaar een grote maaltijd voorbereiden en die gezellig nuttigen. Dit is een overtuiging die breed lijkt te leven in onze samenleving. Maar de werkelijkheid is natuurlijk weerbarstiger.
Misschien heb je niet zo veel mensen dicht om je heen. Dan kan het zijn dat dit beeld van Kerstmis verdriet en schaamte op roept. Of heb je wel mensen om je heen maar geen zin om tijd met hen door te brengen, omdat je andere behoeften hebt. Dan kun je ook schaamte voelen, omdat jouw wens afwijkt van “de norm”. Durf daar maar eerlijk voor uit te komen, elk jaar opnieuw.
En als je wél tijd met anderen wil doorbrengen zie dan eerst maar eens al die wensen en agenda’s op elkaar af te stemmen. Natuurlijk komen daarbij de onderliggende behoeftes van iedere genodigde bij kijken. Hieronder heb ik een poging gedaan onderliggende behoeftes van verschillende mensen rond het vieren van Kerstmis in kaart te brengen.
Het draait om balans
Deze opsomming is natuurlijk niet compleet, maar geeft hopelijk wat inzicht in de moeilijkheid van het bij elkaar brengen van al die behoeften. In het overzicht staan rust en aandacht dicht bij elkaar, maar in de praktijk kunnen deze behoeften sterk botsen!
De kunst is dus ook deze Kerst weer om te luisteren naar ieders behoeften en samen te komen tot een viering die voor iedereen past. Dat is waarschijnlijk wel balanceren. Maar met een beetje goede wil lukt dat wel. Misschien kun je Kerstmis zien als uitnodiging om uit te komen voor je behoeften, elk jaar opnieuw.
Hoe vier jij Kerstmis het liefst?
Misschien vind je dit ook interessant: Plichtsbesef