Besluiteloosheid aangepakt

Ik heb deze week niet heel veel tijd om een berichtje te schrijven en om het moment dat ik daar tijd voor heb ingeruimd voel ik me moe. Er gaan verschillende ideeën voor een stukje door me heen. En hoewel er best goede onderwerpen tussen lijken te zitten ontbreekt het mij aan de energie ze uit te werken.
Ik overweeg om deze week niks te publiceren, maar ook daar heb ik geen zin in. Om mezelf niet onnodig te irriteren met een besluiteloosheid die nergens toe leidt, besluit ik mijn gevoelens en behoeften rond de vraag al dan niet een stukje schijven onder de loep te nemen.

Welke gevoelens en behoeften komen voorbij?

Ik pak mijn setje verbindingskaarten en ga door de kaartjes heen om me te helpen gevoelens te benoemen. Wat blijkt? Ik voel me in eerste instantie leeg en heb behoefte aan energie en inspiratie. Dan voel ik me geïrriteerd omdat ik niet zie hoe ik mijn behoeften aan gemak en rust aan de ene kant en betrouwbaarheid en consistentie aan de andere, kan vervullen. Gemak in de zin van “even een stukje typen”. En rust in de zin van dat ik na een ochtend vol klusjes en afspraken nu toe ben aan ontspanning. Aan de andere kant wil ik blijkbaar betrouwbaar en consistent zijn zijn. Ik heb voor mezelf de keuze gemaakt om elke week een stukje te schrijven om zo elke week bezig te zijn met verbindende communicatie om mijn behoefte aan groei/leren te vervullen. Ik merk dat ik het zonde zou vinden om de ketting aan wekelijkse berichten te doorbreken zonder reden zoals vakantie of ziekte.
Als ik dit besef, merk ik dat betrouwbaarheid en consistentie voor mij op dit moment zwaarder wegen.

De keuze

Wanneer ik het behoefte kaartje autonomie zie denk ik: Ja, ik wil zelf de keuze kunnen maken om wel of geen stukje te schijven. Ik wil het niet “moeten” en dat hoeft ook niet. Ik kan zelf beslissen om deze week over te slaan. Omdat betrouwbaarheid en consistentie voor mij – zoals hierboven beschreven – op dit moment zwaarder wegen kies ik ervoor om toch een stukje te schrijven. Ik voel me opgelucht dat ik voor mezelf duidelijk heb dat dit een goede beslissing is. En dat ik daarmee aan die behoeftes ga voldoen. Ik voel me hoopvol en geïnspireerd. En krijg zowaar een idee! Gauw deze belevenis opschrijven, kan ik daarna lekker ontspannen!

Voel jij je ook weleens besluiteloos?

Misschien vind je dit ook interessant: Iets verzoeken of iets eisen?